Γράφει ο Πέτρος Βέργος.
Θα ξεκινήσω με μερικές σκέψεις σχετικά με την σκοπιμότητα μερικών ρεπορτάζ όσων αφορά το περιεχόμενό τους και τον χρόνο που επιλέγεται, δεν γνωρίζω από ποιους, για να δουν το φως της δημοσιότητας.
Όλοι πλέον γνωρίζουν ότι η οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008, έχει επιφέρει χίλια δυο δεινά στο κόσμο ολόκληρο και στην χώρα μας ειδικότερα.
Παρακολουθήσαμε την οικονομία μας να συρρικνώνεται, εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις να εξαφανίζονται, εκατομμύρια δουλειές να χάνονται και την ανεργία να χτυπάει παγκόσμιες πρωτιές.
Γίναμε μάρτυρες στην εσωτερική υποτίμηση της οικονομίας και στη φτωχοποίηση των Ελλήνων πολιτών, με περίπου τον μισό Ελληνικό πληθυσμό να βρίσκεται στα όρια ή κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Θα ξεκινήσω με μερικές σκέψεις σχετικά με την σκοπιμότητα μερικών ρεπορτάζ όσων αφορά το περιεχόμενό τους και τον χρόνο που επιλέγεται, δεν γνωρίζω από ποιους, για να δουν το φως της δημοσιότητας.
Όλοι πλέον γνωρίζουν ότι η οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008, έχει επιφέρει χίλια δυο δεινά στο κόσμο ολόκληρο και στην χώρα μας ειδικότερα.
Παρακολουθήσαμε την οικονομία μας να συρρικνώνεται, εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις να εξαφανίζονται, εκατομμύρια δουλειές να χάνονται και την ανεργία να χτυπάει παγκόσμιες πρωτιές.
Γίναμε μάρτυρες στην εσωτερική υποτίμηση της οικονομίας και στη φτωχοποίηση των Ελλήνων πολιτών, με περίπου τον μισό Ελληνικό πληθυσμό να βρίσκεται στα όρια ή κάτω από τα όρια της φτώχειας.