Προσωρινά, ...βέβαια, όμως ποιος νοιάζεται για αυτό;
Έλα μωρέ τώρα!
Η εικόνα είναι αυτή που μετράει και το κυνήγι μαγισσών – δηλαδή μεταναστών – που πατρονάρουν τα βοθροκάναλα των μαφιόζων ολιγαρχών.
Λες και η Ελλάδα αντιμετωπίζει πρώτη φόρα τέτοιο ζήτημα στην σύγχρονη ιστορία της.
Για να πούμε όμως και του στραβού το δίκιο, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες η χώρα και η κάτοικοί της αντιμετωπίζουν το σύγχρονο προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα είναι αρκετά διαφορετικές από εκείνες του παρελθόντος.
Μόνο που ο στραβός, είναι και κουφός σήμερα. Ούτε βλέπει, ούτε ακούει. Και ως διαχρονικά ηλίθιος ούτε καταλαβαίνει το τι ακριβώς συμβαίνει.
Ας προσπαθήσουμε να τον βοηθήσουμε λιγάκι.
Το πρόβλημα μπορεί να παρουσιάζεται ως εθνικό αλλά δεν είναι. Είναι ουσιαστικά πρόβλημα των ανεπτυγμένων οικονομικά κοινωνιών της δυτικής Ευρώπης. Απλά η διαχείριση του περνάει μέσα από την ελληνική επικράτεια και μένει εκεί.
Η Ευρώπη γερνά και η ανάγκη για εργατικό δυναμικό σε παραγωγική ηλικία αυξάνει.
Οι ισχυρές ευρωπαϊκές οικονομίες αντιμετωπίζουν μια τρομερή ανάγκη για νέο αίμα και ταυτόχρονα μια εξίσου τρομερή πρόκληση. Το νέο αίμα προέρχεται από την ευρύτερη Μέση Ανατολή και την υποσαχάρια Αφρική. Η εργατική εφεδρεία του ευρωπαϊκού νότου έχει πια στερέψει.
Η Ευρώπη δεν έχει δικαίωμα επιλογής. Είτε βραχυκυκλώνει οικονομικά και χάνει συγκριτικά πλεονεκτήματα που είχε στο παρελθόν σε βάρος των ανταγωνιστών της, είτε θα πρέπει να δεχτεί πληθυσμούς που δεν αφομοιώνονται καθόλου ή αφομοιώνονται πολύ δύσκολα.
Η Ευρώπη θα πρέπει να αλλάξει προκειμένου να επιβιώσει, αλλά σκοντάφτει διαρκώς πάνω στα δικά της «ιδεώδη» και δεν μπορεί να καταλήξει σε αποφάσεις.
Σκοντάφτει στις «παραδόσεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού», τον φασισμό και την ρατσιστική νοοτροπία της αποικιοκρατίας που δεν επιτρέπουν την υποδοχή των νέων μεταναστών που τόσο απεγνωσμένα έχει ανάγκη η οικονομία.
Η Ευρώπη δεν μπορεί ακόμα να αποφασίσει, και για τον λόγο αυτό έχει μετατρέψει κάποιες χώρες της περιφέρειας, όπως είναι η Ελλάδα, σε αποθήκες ψυχών, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου φιλοδοξούν να κρατήσουν φυλακισμένη την πλέμπα ελπίζοντας ταυτόχρονα να δεχτούν την μεταναστευτική αφρόκρεμα στις χώρες του κέντρου.
Μόνο που στην ζωή τα πράγματα δεν λειτουργούν όπως σχεδιάζονται στα επιτελεία των γραφειοκρατών.
Στην πραγματικότητα δεν χρειάζονται μόνο νέα εργατικά χέρια, χρειάζεται και μια μεγάλη επένδυση. Προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης και ενσωμάτωσης των νεοφερμένων στην κοινωνία με σεβασμό στα ιδιαίτερα πολιτισμικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά που αυτοί οι άνθρωποι κουβαλούν μαζί τους.
Στις βαθιά όμως ρατσιστικές -ελέω αποικιοκρατίας- κοινωνίες της δυτικής Ευρώπης, ενσωμάτωση και προσαρμογή σημαίνει απλά να «γίνουν σαν και εμάς», όμως αυτό δεν παίζει καθόλου στις αρχές του 21ου αιώνα. Δεν υπάρχει καν σαν επιλογή, άσχετα αν οι Ευρωπαίοι δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα. Αυτή την εγγενή αδυναμία της κυρίως Ευρώπης την πληρώνει η χρεοκοπημένη Ελλάδα.
ΕΕ και Τουρκία κατέληξαν σε συμφωνία για τον περιορισμό των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών προς το ευρωπαϊκό κέντρο το 2015. Η Ελλάδα μετατράπηκε σε χώρο υποδοχής και στρατόπεδο συγκέντρωσης όσων μεταναστών ξεφεύγουν από την φυλακή «Τουρκία». Όπως το Ellis Island στις αρχές του 20ου αιώνα.
Στα σύνορα της Ελλάδας έχουν χτιστεί αλλεπάλληλες «γραμμές άμυνας» που σκοπεύουν στο να μειώσουν ακόμα περισσότερο τις ροές προς την κεντρική Ευρώπη.
Η Ελλάδα είναι σαν το Hotel California στο ομώνυμο τραγούδι. Εύκολο το check in, αδύνατο το check out. Επιπλέον, η Ελλάδα είναι παραδοσιακά μια χώρα που διοικείται από ένα εξαιρετικά διεφθαρμένο κατεστημένο μαθημένο να λειτουργεί με χαρακτηριστικά μαφίας.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα αφενός υπακούει σε όλες τις εντολές του ευρωπαϊκού κέντρου χωρίς καν να διαπραγματεύεται για εύλογα ανταλλάγματα, αφετέρου βιοπορίζεται από τα όποια ευρωπαϊκά κονδύλια διατίθενται για την στοιχειώδη κάλυψη των αναγκών της φυλακής «η ωραία Ελλάς».
Οπότε, μοιραία ο εθνικισμός είναι το σανό που χορηγείται στους αμόρφωτους πολίτες της ευλογημένης χώρας.
Στα Γιαννιτσά λοιπόν οι μαθητές κατέβηκαν δυναμικά στους δρόμους, απαιτώντας το κλείσιμο των συνόρων και την απέλαση των λαθρομεταναστών.
Δέκα χρόνια στα μνημόνια, με τις ζωές των γονιών τους ρημαδιό και το εκπαιδευτικό σύστημα παραδομένο στην μαύρη μοίρα του, δεν ήταν αρκετά για να τα κινητοποιήσουν.
Η πιθανή άφιξη μερικών δεκάδων προσφύγων-μεταναστών τα έβγαλε στους δρόμους να τραγουδούν το «Μακεδονία ξακουστή» και να κρατούν πανό με ρατσιστικά συνθήματα.
Κανένας δεν τους μίλησε μέχρι σήμερα για το Rexona!
Κανένας δεν τους είπε ποιους αφορά το ζήτημα.
Κανένας δεν τους είπε ότι τα σύνορα για τους «λαθρομετανάστες» προς την Ευρώπη όπου θέλουν να πάνε έχουν ήδη κλείσει.
Κανένας δεν τους είπε πως δεν γίνεται να απελάσεις ανθρώπους πίσω σε χώρες διαλυμένες, failed countries τις λένε οι διεθνείς οργανισμοί.
Κανένας δεν τους είπε ότι τα θαλάσσια σύνορα του Αιγαίου είναι αδύνατο να κλείσουν για λόγους καθαρά πρακτικούς.
Είναι αδύνατο ακόμα και για χώρες με τις δυνατότητες των ΗΠΑ -ας σκεφτεί κανείς τα κύματα προσφύγων από την Κούβα και άλλες χώρες της Καραϊβικής μερικά χρόνια νωρίτερα-πόσο μάλλον για μια χώρα που δεν μπορεί να αποφασίσει για το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία της και να επιβάλει την τήρηση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας στοιχειωδώς, να επιβάλει τον αντικαπνιστικό νόμο και να απαγορεύσει την στάθμευση στις διαβάσεις των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Κανένας δεν τους είπε πως η χώρα τους ερημώνει χρόνο με τον χρόνο και πως πάνω από 500 χιλιάδες συμπολίτες τους έχουν φύγει στο εξωτερικό μέσα στην τελευταία δεκαετία. Και πως φεύγουν ακόμα.
Κανένας δεν τους ενημέρωσε πως οι πρόσφυγες και μετανάστες που έχουν φτάσει στην Ελλάδα πολύ δύσκολα θα φύγουν για αλλού και το ίδιο δύσκολα θα μείνουν κλεισμένοι εις το διηνεκές μέσα στα άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης που λειτουργούν με την ανοχή της ΕΕ και των διεθνών οργανισμών που σε άλλες περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων ανεβαίνουν πάνω στα κάγκελα.
Η Ελλάδα έχει πεθάνει. Το γράφουν τα πανό των εθνικιστών και ψευτο-πατριωτών. Το έχουν πρώτη είδηση τα δελτία ειδήσεων, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει πια η κρίσιμη μάζα των ανθρώπων που αισθάνεται ντροπή για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που τα λένε hot spot.
Δεν υπάρχει ούτε η κρίσιμη μάζα των ανθρώπων που να αναλύει τα δεδομένα με τρόπο ορθολογικό.
Ελάχιστοι αντιλαμβάνονται το σημερινό αδιέξοδο της χώρας ως αποτέλεσμα της χρόνιας ανυπαρξίας ουσιαστικής παιδείας για την δημιουργία πολιτών και όχι πελατών, της χρεοκοπίας και της υποταγής.
Οι περισσότεροι βλέπουν συνωμοσίες, εξισλαμισμό, και ξένους δάκτυλους.
Η εξαιρετικά θλιβερή όμως εξέλιξη είναι αυτή: Μετά το διαζύγιο με την λογική, η ελληνική κοινωνία παίρνει διαζύγιο κι από την ανθρωπιά.
Κι εσύ τι προτείνεις ρε μεγάλε, ακούω τους μπατριώτες να ρωτάνε.
Τα απολύτως απαραίτητα και προφανή:
Ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων-μεταναστών.
Πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα και στο σύστημα υγείας για αυτούς και τα παιδιά τους.
Ταχύτατη εξέταση των αιτήσεων χορήγησης ασύλου και άμεση χορήγηση των απαραίτητων εγγράφων σε όσους το δικαιούνται.
Ειδική μέριμνα για όλα τα ασυνόδευτα παιδιά. Τα ασυνόδευτα παιδιά να μείνουν εδώ και να ανατραφούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και μέριμνα της κοινωνίας.
Όλα τα χρήματα που θα δοθούν για την αντιμετώπιση του προσφυγικού-μεταναστευτικού να μην υπολογίζονται στα ελλείμματα του προϋπολογισμού. Μονομερώς.
Πίεση στην ΕΕ και άσκηση veto όπου αυτό είναι ακόμα δυνατό μέχρι να αλλάξει η πολιτική της Ένωσης στο προσφυγικό-μεταναστευτικό.
Άμεσες διαβουλεύσεις –έξω από το καλούπι της ΕΕ– με όλες τις εμπλεκόμενες χώρες (Βαλκανικές χώρες, Τουρκία, Ιορδανία, Συρία, Λίβανος, κλπ.) και χάραξη πολιτικών για την από κοινού αντιμετώπιση του προβλήματος.
Και το σπουδαιότερο όλων: Αλλάξτε την νοοτροπία σας. Ανοίξτε κανένα βιβλίο, τα μάτια και τα μυαλά σας. Βγάλτε το κακό χωριό από μέσα σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου