Είναι πλέον γνωστοί οι ισχυρισμοί και τα επιχειρήματα αυτών που υποστηρίζουν την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Είναι γνωστοί και οι εκβιασμοί τους οποίους χρησιμοποίησαν και εξακολουθούν να χρησιμοποιούν κάποιοι, για να σπείρουν τον φόβο στις "μάζες" ώστε να μην διανοηθούν να σκεφτούν ούτε σαν πιθανό ενδεχόμενο ένα Grexit.
Εάν υπήρχε όμως, (έστω και σαν υπόθεση εργασίας), ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θα έπρεπε η κυβέρνηση να είχε κάνει το βήμα το αργότερο τον Φεβρουάριο.
Φυσικά συντεταγμένα με σχέδιο, με συγκεκριμένο πρόγραμμα, με υποστηρικτικές πολιτικές ώστε να απορροφηθούν άμεσα οι αναπόφευκτοι οικονομικοί και κοινωνικοί κραδασμοί, και να γίνει το δυνατόν ομαλότερα η επιστροφή της χώρας σε μια αναπτυξιακή πορεία.
Εάν αποφασίζαμε να κάνουμε την κίνηση αυτή τώρα, χωρίς σχέδιο Β, με τις τράπεζες σε αργία, χωρίς την δυνατότητα δανεισμού από πουθενά, την στρόφιγγα της ρευστότητας από την ΕΚΤ κλειστή, με τα κοράκια των αγορών έτοιμα να μας ξεσκίσουν και το φασιστοειδές που ακούει στο όνομα Σόιμπλε έτοιμο να εφαρμόσει το δικό του Plan b, θα ήταν σαν να υπογράφαμε την θανατική μας καταδίκη…
Αυτή όμως είναι η μια πλευρά της ιστορίας. Η άλλη πλευρά ισχυρίζεται ακριβώς τα αντίθετα.
Η άλλη πλευρά που με την σειρά της επικαλείται κορυφαίους οικονομολόγους από την Oxford Economics Ltd. και την Citigroup Inc., που θέτουν υπό αμφισβήτηση την θεωρεία ότι η εγκατάλειψη του ευρώ θα σύρει τελικά την χώρα στην άβυσσο της οικονομικής καταστροφής.
Με την δημιουργία δικού της νομίσματος και τους σωστούς χειρισμούς η Ελλάδα θα μπορούσε μέσα σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα να ανακάμψει και να επανέλθει στην ανάπτυξη.
Πέραν των Oxford Economics Ltd. και Citigroup Inc, ο κ. Joseph E. Gagnon, κορυφαίος συνεργάτης του Peterson Institute for International Economics που εδρεύει στην Ουάσιγκτον, σε μελέτη του αναφέρει ότι ένα Grexit, "με τον σωστό χειρισμό" μπορεί να διευκολύνει την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
«Η ελληνική οικονομία θα μπορούσε να αρχίσει να αναπτύσσεται μέσα σε έξι μήνες και να επιταχυνθεί σημαντικά κατά τα επόμενα δύο ή τρία χρόνια».
"Η πραγματική υποτίμηση της δραχμής θα μπορούσε να προκαλέσει μια άμεση ώθηση, ώστε οι δαπάνες στο εσωτερικό Ελλάδα θα αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου.
Θα κάνει την Ελλάδα πιο ελκυστική για τους ξένους τουρίστες.
Θα ενισχύσει την εγχώρια αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και των ιδιοκτητών της μεγάλης ελληνικής ναυτιλίας που κερδίζουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό.
Θα αυξήσει την ανταγωνιστικότητα των Ελλήνων αγροτών και των διυλιστηρίων πετρελαίου και άλλων που παράγουν προϊόντα τα οποία προορίζονται για εξαγωγή.
Κάνοντας τις εισαγωγές πιο ακριβές, θα ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων που κάνουν ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες,"
Το πρόβλημα όμως που προκύπτει από μια επιτυχημένη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα με αναπτυξιακή πορεία της οικονομίας είναι ότι αυτομάτως τίθεται υπό αμφισβήτηση η θεωρία ότι "είναι οικονομική αυτοκτονία η έξοδος από το ευρώ". Εάν αυτό συνέβαινε, θα επέφερε ένα βαρύ πλήγμα στην βιωσιμότητα του κοινού νομίσματος, θα ενεθάρρυνε κόμματα της αντι-λιτότητας (βλέπε Podemos της Ισπανίας) και φυσικά θα αποτελούσε παράδειγμα και για άλλες χώρες μέλη της ΕΕ να βγουν από την ευρωζώνη, με δραματικές επιπτώσεις για την ίδια την ΕΕ.
Αυτός ο φόβος άλλωστε αποτέλεσε και τον "οδηγό" που ακολούθησαν οι δανειστές μας για να γλιτώσουν τα χειρότερα και μας επέβαλαν την "Σολομώντεια" λύση. Να παρασχεθεί δηλ. στην Αθήνα "αρκετή" βοήθεια για να αποφύγει την καταστροφή, αλλά "όχι αρκετή" για να κάνει μια έξοδο από την Ευρωζώνη.
Μένει να δούμε κατά πόσο αποτελεσματική θα είναι η χειραγώγηση που επιχειρήθηκε στους λαούς της Ευρώπης μέσω της "λύσης" που επεβλήθη στην Ελλάδα από τους ευρωτοκογλύφους. Έρχονται εκλογές σε κάποιους από αυτούς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου