Για τον Ραντανπλαν το Διαδίκτυο αποτελεί «απειλή για τη δημοκρατία».

Στο αντιδραστικό πλαίσιο, που θέλει την καταπολέμηση της εγκληματικότητας να εξαρτάται από το ύψος των ποινών και όχι από την καθαρότητα του μηνύματος στην απόδοση της δικαιοσύνης, και με εμφανή τη διάθεση να περιορίσει όσο το δυνατόν περισσότερο την ελευθερία του λόγου στο Διαδίκτυο, κινείται ο νέος Ποινικός Κώδικας που παρουσίασαν τελικά στο τέλος της περασμένης εβδομάδας η κυβέρνηση και ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας.

Ο νέος Ποινικός Κώδικας στοχεύει στον περιορισμό διατάξεων που διακρίνουν τα εγκλήματα, ώστε να προβλέπει ενιαίες ποινές για πράξεις με διαφορετικά κίνητρα και περιεχόμενο, ωστόσο, παρά αυτή την τάση του, αρνείται να συμπεριλάβει την έννοια της γυναικοκτονίας, την οποία ο κ. Τσιάρας θεωρεί περιττή.
Αντίθετα εμφανής ήταν η σπουδή του να συμπεριλάβει το Διαδίκτυο στους νόμους που ελέγχουν την ελευθερία του λόγου, ακολουθώντας προφανώς τη θέση του πρωθυπουργού ότι το Διαδίκτυο αποτελεί «απειλή για τη δημοκρατία».

Συγκεκριμένα, στο άρθρο 191 του Π.Κ. που αναφέρεται στη «Διασπορά Ψευδών Ειδήσεων», στη διατύπωση «Όποιος δημόσια ή μέσω του Διαδικτύου διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις με αποτέλεσμα να προκαλέσει φόβο σε αόριστο αριθμό ανθρώπων ή σε ορισμένο κύκλο ή κατηγορία προσώπων [...] τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή» προστίθεται η αναφορά ότι: «Εάν η πράξη τελέστηκε επανειλημμένα μέσω του Τύπου ή μέσω του Διαδικτύου, ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών, [...] με την ίδια ποινή τιμωρείται και ο πραγματικός ιδιοκτήτης ή εκδότης του μέσου με το οποίο τελέστηκαν οι πράξεις».

Πρόκειται για μία μετατροπή του άρθρου από αμφιλεγόμενο νομικό κείμενο που επιθυμεί να προφυλάξει από τη διασπορά ψευδών ειδήσεων σε λογοκριτικό άρθρο, με στόχευση στο Διαδίκτυο. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό το ότι στο άρθρο προστίθενται ως παράνομες και ειδήσεις που μπορεί «να προκαλέσουν ανησυχίες [...] για τη δημόσια υγεία» δημιουργώντας το ερώτημα αν η κυβέρνηση θέλει να ελέγξει ασφυκτικά την κριτική που ασκείται ευρύτατα στο Διαδίκτυο (πολύ περισσότερο απ’ όσο σε άλλα μέσα) σχετικά με την πολιτική της στην εποχή της πανδημίας.