Να λάβουμε θέσεις μάχης στον πόλεμο της κυβέρνησης Μητσοτάκη κατά της εργασίας.

Ο υπουργός Επικρατείας κ. Γεραπετρίτης σε μια δήλωσή του για τα sms αποκάλυψε χωρίς να το θέλει τον τρόπο που διαχειρίζεται η κυβέρνηση την υγειονομική κρίση. Είπε πως, η μη κατάργηση των sms έχει παιδαγωγική και συμβολική σημασία!
Συνυπολογίζοντας όσα έχουν πει περί «ατομικής ευθύνης» που εξαιρεί την πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης για όσα συμβαίνουν, είναι προφανές ότι αντιμετωπίζουν τους πολίτες είτε ως ανεύθυνους, είτε ως άβουλους.
Για την παρέα του Κυριάκου Μητσοτάκη η εξουσία έχει έναν χειριστικό χαρακτήρα. Αυτοί που κυβερνούν είναι πάνω από τους πολίτες, είναι καλύτεροι, είναι άριστοι.
Η νοοτροπία αυτή έχει σημαντικές επιδράσεις στον τρόπο άσκησης της εξουσίας. Κι αυτό, γιατί στηρίζεται στην πεποίθηση ότι οι κοινωνικές ανισότητες δεν είναι κάτι που συμβαίνει και πρέπει να αλλάξει, να καταπολεμηθεί, έστω να λειανθεί. Είναι κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει, γιατί είναι φυσικό.

Αντίθετα, γι’ αυτούς οι κοινωνικές ανισότητες είναι κάτι που δεν πρέπει να αλλάξει, ακόμα και αν παραδέχονταν και αναγνώριζαν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί.
Αυτοί που είναι «από πάνω» αξίζουν περισσότερες ευκαιρίες. Δικαιούνται περισσότερες απολαβές. Διεκδικούν μεγαλύτερη επιείκεια στις ανέμελες στιγμές τους. Έχουν το αποκλειστικό δικαίωμα ταύτισης των προσωπικών συμφερόντων με τα συμφέροντα της χώρας. Επειδή ελέω Θεού είναι προνομιούχοι, ελέω Θεού πρέπει να τους επιφυλάσσεται προνομιακή σχέση στις δημόσιες πολιτικές: λιγότεροι φόροι, καλύτερη πρόσβαση στην υγεία, δυσανάλογα εκπαιδευτικά προνόμια σε σχέση με τις αποδόσεις τους.

Ειδικά για τη διαχείριση της πανδημίας, το παρωχημένο ήδη από τη δεκαετία του ’80 μοντέλο Μητσοτάκη αποκαλύφθηκε σε όλες τις μορφές του.
Ο πρωθυπουργός είχε πάντα δικαίωμα να σπάει τα μέτρα. Σύσσωμοι στην κυβέρνηση εμβολιάστηκαν πρώτοι και, σε κάποιες περιπτώσεις, μαζί με οικογενειακά τους πρόσωπα. Οι ιδιωτικές κλινικές έμειναν απ’ έξω από τη διαχείριση της πανδημίας. Λύσεις για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν βρέθηκαν, ακόμα και σήμερα. Ο έλεγχος στους χώρους εργασίας καταργήθηκε, σε όφελος των εργοδοτών.

Ακολουθήθηκε μια συνταγή αντιμετώπισης της κρίσης με καθαρά ταξικό χαρακτήρα. Ο κ. Γεραπετρίτης άλλωστε ήταν αποκαλυπτικός.
Το ερώτημα είναι, ωστόσο, πόσο αυτοί οι άριστοι είναι υπεύθυνοι και ξέρουν τι τους γίνεται;
Προφανώς, ο αριθμός απωλειών ανθρώπινων ζωών μιλάει από μόνος του.
Με το να κουνούν το δάχτυλο, ακόμα και σήμερα, νομίζουν ότι κρύβονται πίσω από αυτό για την καταστροφή που ζούμε.