iSYRIZA: Η ΑΛΑΖΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.

Η κυβέρνηση έχει ονομάσει την αποτυχία της στη διαχείριση της πανδημίας «ακορντεόν». Προσπαθεί να πείσει τους πολίτες ότι η εκτόξευση του αριθμού των κρουσμάτων, η άνοδος των απωλειών σε ανθρώπινες ζωές, η κατάρρευση του συστήματος υγείας, το πάστωμα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, το άνοιξε-κλείσε των σχολείων που τελικά τώρα ανακάλυψαν ότι κολλάει ο ιός, οι μεγάλοι εργασιακοί χώροι που έχουν γίνει υγειονομικές βόμβες χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο και οι παράλογες αποφάσεις που τις παίρνει πίσω μέσα σε λίγες ώρες, κρύβουν κάποιο σχέδιο. Κι αυτό το σχέδιο το λέει «ακορντεόν» - τελευταία και «βεντάλια». Είναι μια, καθαρά και μόνο, επικοινωνιακή διαχείριση, ώστε να δώσει όνομα στο χάος που η ίδια έχει δημιουργήσει.

Όμως ποιον πείθει πλέον;

Μόνο την προηγούμενη εβδομάδα εκδηλώθηκαν αντιδράσεις εναντίον της κυβέρνησης με διάφορους τρόπους, από: φοιτητές, πανεπιστημιακούς, ανθρώπους της εστίασης και επαγγελματίες στο λιανεμπόριο. Την ίδια ώρα άνθρωποι του θεάτρου ζητούν με δημόσιες δηλώσεις τους την, εδώ και τώρα, αποπομπή της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη. Οι δημοσιογραφικές ενώσεις εξέδωσαν ανακοινώσεις διαμαρτυρίας για τις πρωτοφανείς παρεμβάσεις του πρωθυπουργικού γραφείου στα δελτία ειδήσεων και τις δημοσιογραφικές εκπομπές στην ΕΡΤ για να μην προβάλουν τις πομπές του κ. Μητσοτάκη στην Ικαρία.

Ο κόσμος είναι σε απόγνωση. Σε εκνευρισμό. Οι ανοχές στερεύουν. Και η φθορά είναι αναντίστρεπτη.

Η κυβέρνηση για μια φορά ακόμα καταφεύγει στο εμπόριο ελπίδας.
Ο πρωθυπουργός στην τηλεοπτική συνέντευξή του την προηγούμενη εβδομάδα έκανε αυτό που κάνει ένα χρόνο τώρα: πούλησε προσδοκίες στην κοινωνία. Χωρίς κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο ανέφερε, γενικά και αόριστα, ότι βρισκόμαστε «στο τελευταίο μίλι». Αν και οι διαφωνίες στην επιτροπή εμπειρογνωμόνων πλέον δημοσιοποιούνται, ο κ. Μητσοτάκης από την μια δηλώνει αισιόδοξος και από την άλλη κλείνει ξανά την οικονομία φοβισμένος για μια μεγαλύτερη καταστροφή.

Μετά το φιάσκο της Ικαρίας το αφήγημα της «ατομικής ευθύνης» χρεοκόπησε. Ενταφιάστηκε μαζί με την υπομονή των πολιτών. Δεν είναι η πρώτη φορά. Όμως αυτή τη φορά οι πολίτες νιώθουν περισσότερο κουρασμένοι και απροστάτευτοι. Η Πάρνηθα και η Ικαρία για τον κ. Μητσοτάκη αποκαλύπτουν την ποιότητα του ήθους που κυβερνά. Οι νόμοι και περιορισμοί ισχύουν μόνο για τους υποτελείς, όχι για τον ελέω Θεού μονάρχη. Ακόμα και σε κρίσιμες συνθήκες, διαχωρίζει τον εαυτό του και την παρέα του από τους υπόλοιπους. Δεν μπορεί να κατανοήσει όσους διαμαρτύρονται. Αποκαλύπτεται ότι αδυνατεί να καταλάβει τους φοιτητές, τους πανεπιστημιακούς, τους ανθρώπους της εστίασης, τους επαγγελματίες στο λιανεμπόριο, τους ηθοποιούς και τους δημοσιογράφους. Βρίσκεται στον κόσμο του.

Αυτό το συμπέρασμα γεμίζει απαισιοδοξία για το μέλλον. Ένας μονάρχης πρωθυπουργός δεν μπορεί να διαχειριστεί μια κοινωνική κρίση. Ο κ. Μητσοτάκης έχει βρεθεί στη λάθος θέση τη λάθος στιγμή.