Η Ελλάδα, είναι χώρα από τις τελευταίες σε παροχή στήριξης και ανασυγκρότησης από την πανδημία, σε όλα τα επίπεδα: στήριξη εργασίας, επιχειρήσεων, υγειονομικού συστήματος κλπ.
Η πανδημία λειτουργεί ως επιταχυντής αποφάσεων και υλοποίησης μέτρων, που είχε προαποφασίσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ποιος μπορεί να πει ότι δεν ήταν στο πλάνο τους η αναδιάρθρωση των σχέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και η παρέμβαση προς τα κάτω σε μισθούς και επαγγελματικούς όρους, για τους δημοσίους υπαλλήλους;
Οι ανισότητες, προσεγγίζονταν πάντα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως στοιχεία της φύσης που, άρα, δεν έχει νόημα κάποιος να τις ανατρέψει. Και όσοι είναι ευνοούμενοι από τη λειτουργία των ανισοτήτων, όπως ο σημερινός πρωθυπουργός, δεν έχουν και κανένα συμφέρον, ή έστω ευαισθησία, να το προσπαθήσουν.
Μια επιδημία, που γίνεται οικονομική ύφεση, η οποία χρειάζεται άμεσα μέτρα στήριξης για να ανασχεθεί, εύκολα μετατρέπεται σε κρίση που απειλεί την κοινωνική συνοχή. Γίνεται μια πραγματικότητα, που ενισχύει την ύπαρξη άνισων ευκαιριών και μεταφέρει την άδικη ανισορροπία ανταμοιβών για διαφορετικές κοινωνικές θέσεις, από γενιά σε γενιά.
Μια σκληρή πραγματικότητα, που αυτό με το οποίο απειλεί περισσότερο την κοινωνία, είναι με την παράτασή της.
Η λογική των μέτρων στήριξης της κυβέρνησης, εγκλωβίζονται στην εξυπηρέτηση μικροκομματικού οφέλους και νεοφιλελεύθερων εμμονών.
Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν έχουν ζωή μέχρι τον Οκτώβριο. Άρα, σε καμία περίπτωση δε μπορούν να θεωρηθούν μακρόπνοα ή, τουλάχιστον, να εκληφθούν ως μέτρα που παρέχουν ασφάλεια στην κοινωνία.
Είναι μέτρα που προετοιμάζουν τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, εργαζομένους και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, για μια νέα εποχή μακρόσυρτης ανασφάλειας. Η... προγραμματισμένη προσωρινότητα, σε συνδυασμό με την καθυστέρηση και το ανεπαρκές μείγμα στήριξης, λειτουργούν ανησυχητικά γι’ αυτό που θα έρθει στο προσχέδιο του προϋπολογισμού τον Οκτώβριο.
Η κυβέρνηση, δεν ενδιαφέρεται να στηρίξει την οικονομία. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι να αλλάξει τα δομικά στοιχεία, που συγκρατούσαν κοινωνικές πολιτικές και τα οποία είτε έτυχε να διασωθούν, την περίοδο πριν το 2015, είτε αποκαταστάθηκαν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Μητσοτάκης την εβδομάδα που πέρασε, μοιάζουν με πρόβα οπισθοδρόμησης. Χαμηλότεροι μισθοί, ελαστικότητα στην εργασία και ανελέητη, δίχως κανόνες, επικράτηση του ισχυρότερου στον κόσμο των επιχειρήσεων. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, βάζει την Ελλάδα, με τον πιο επίσημο τρόπο, σε μια διαδικασία ανοιχτού τέλους, όπου για μακρό διάστημα η “φυσική τάξη των ανισοτήτων”, στην οποία πιστεύουν, θα είναι ο νόμος των πραγμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου