Η εβδομάδα που πέρασε ήταν αποκαλυπτική για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο πρωθυπουργός εγκλωβισμένος στο τρίγωνο της διαπλοκής, οικονομικά συμφέροντα - ποδόσφαιρο - media, έδειξε ανήμπορος να ανταπεξέλθει σε ένα θέμα που εδώ και μήνες ήταν γνωστό πως θα “έσκαγε” κάποια στιγμή. Όμως, η κατάσταση στο ποδόσφαιρο αποτελεί τη σύντομη απόληξη ενός ευρύτερου προβλήματος.
Μια κρίση στο ποδόσφαιρο, μετατράπηκε γρήγορα σε μιντιακή κρίση και η μιντιακή κρίση εύκολα εξελίχθηκε σε εσωκομματική κρίση στη Νέα Δημοκρατία και, τελικά, σε κυβερνητική κρίση.
Επί τρία εικοσιτετράωρα ο πρωθυπουργός βρισκόταν εγκλωβισμένος ανάμεσα σε ισχυρά οικονομικά συμφέροντα και εσωκομματικές πιέσεις, που έδιναν την εντύπωση ότι συντονίζονται απειλώντας τον να τον στραγγαλίσουν πολιτικά ή έστω να αποδομήσουν την πρωθυπουργική εικόνα του, πράγμα που τελικά κατάφεραν.
Ο υφυπουργός Αθλητισμού ήταν εξαφανισμένος. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος άλλαζε τη θέση της κυβέρνησης ανάλογα με τις πιέσεις. Η υπουργός Πολιτισμού διεκπεραίωσε τρομαγμένη μια υποχρέωση που δεν ήθελε κανείς να αναλάβει. Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς παραβίασε την εσωκομματική πειθαρχία προκαλώντας τον νυν πρωθυπουργό, καθώς το έκανε χωρίς να χρειάζεται να δώσει εξηγήσεις σε κανέναν.
Μια ποδοσφαιρική κρίση κινδυνεύει να εξελιχθεί σε πραγματικό πόλεμο, που μέσω αυτής αναδεικνύονται οι στενές σχέσεις, οι εξαρτήσεις και οι δουλείες του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Τελικά ο πρωθυπουργός αποφάσισε να μιλήσει την Πέμπτη το απόγευμα στη Βουλή, γιατί η φωτιά των γηπέδων έφτασε στην πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου.
Επικοινωνιακά μετρούσε πολλές λύσεις και με τη μέθοδο των διαρροών τέσταρε τις αντοχές του συστήματος. Επί τρεις ώρες ακούστηκε ότι θα ανακοινώσει ποδοσφαιρικό Grexit, ότι θα ζητήσει τη διακοπή του πρωταθλήματος ή ότι θα λάβει μέτρα εξυγίανσης. Τελικά, το μόνο που κατέληξε να πει είναι ότι θα λάβει στο μέλλον αποφάσεις, οι οποίες όμως… έχουν ήδη ληφθεί και εφαρμόζονται τέσσερα χρόνια τώρα!
Στην πραγματικότητα ο κ. Μητσοτάκης αποφάσισε ότι για την ώρα θα ήταν καλύτερο για τον ίδιο να μην πάρει καμία απόφαση. Έκρυψε το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Γιατί το πρόβλημα για τον κ. Μητσοτάκη δεν είναι η κατάσταση στο ποδόσφαιρο. Το πραγματικό πρόβλημα γι’ αυτόν είναι πως περισσότεροι από ένας εσωκομματικοί ή οικονομικοί παράγοντες πιστεύουν ότι αυτοί κυβερνούν τον τόπο και όχι ο ίδιος. Ότι αυτοί απλά τον τοποθέτησαν πρωθυπουργό, ανταλλάσσοντας υποσχέσεις με ισχύ ήδη από τις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ και σε όλο το μετέπειτα διάστημα.
Η κρίση του ποδοσφαίρου είναι πολιτική κρίση. Είναι τα απόκρυφα ευαγγέλια, τα «σώβρακα και φανέλες» του συστήματος της ΝΔ. Είναι κρίση λειτουργίας της κυβέρνησης, σε μια περίοδο που πρέπει να πάρει κρίσιμες αποφάσεις σε μια σειρά από ζητήματα, όπως την οικονομική, την εξωτερική και την αμυντική πολιτική.
Για να λύσεις ένα πρόβλημα πρέπει να βρεις τη σωστή ερώτηση. Και μία είναι η ερώτηση που ζητάει απάντηση από τις αρχές της εβδομάδας: ποιος είναι ο πραγματικός πρωθυπουργός της Ελλάδας;
Μια κρίση στο ποδόσφαιρο, μετατράπηκε γρήγορα σε μιντιακή κρίση και η μιντιακή κρίση εύκολα εξελίχθηκε σε εσωκομματική κρίση στη Νέα Δημοκρατία και, τελικά, σε κυβερνητική κρίση.
Επί τρία εικοσιτετράωρα ο πρωθυπουργός βρισκόταν εγκλωβισμένος ανάμεσα σε ισχυρά οικονομικά συμφέροντα και εσωκομματικές πιέσεις, που έδιναν την εντύπωση ότι συντονίζονται απειλώντας τον να τον στραγγαλίσουν πολιτικά ή έστω να αποδομήσουν την πρωθυπουργική εικόνα του, πράγμα που τελικά κατάφεραν.
Ο υφυπουργός Αθλητισμού ήταν εξαφανισμένος. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος άλλαζε τη θέση της κυβέρνησης ανάλογα με τις πιέσεις. Η υπουργός Πολιτισμού διεκπεραίωσε τρομαγμένη μια υποχρέωση που δεν ήθελε κανείς να αναλάβει. Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς παραβίασε την εσωκομματική πειθαρχία προκαλώντας τον νυν πρωθυπουργό, καθώς το έκανε χωρίς να χρειάζεται να δώσει εξηγήσεις σε κανέναν.
Μια ποδοσφαιρική κρίση κινδυνεύει να εξελιχθεί σε πραγματικό πόλεμο, που μέσω αυτής αναδεικνύονται οι στενές σχέσεις, οι εξαρτήσεις και οι δουλείες του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Τελικά ο πρωθυπουργός αποφάσισε να μιλήσει την Πέμπτη το απόγευμα στη Βουλή, γιατί η φωτιά των γηπέδων έφτασε στην πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου.
Επικοινωνιακά μετρούσε πολλές λύσεις και με τη μέθοδο των διαρροών τέσταρε τις αντοχές του συστήματος. Επί τρεις ώρες ακούστηκε ότι θα ανακοινώσει ποδοσφαιρικό Grexit, ότι θα ζητήσει τη διακοπή του πρωταθλήματος ή ότι θα λάβει μέτρα εξυγίανσης. Τελικά, το μόνο που κατέληξε να πει είναι ότι θα λάβει στο μέλλον αποφάσεις, οι οποίες όμως… έχουν ήδη ληφθεί και εφαρμόζονται τέσσερα χρόνια τώρα!
Στην πραγματικότητα ο κ. Μητσοτάκης αποφάσισε ότι για την ώρα θα ήταν καλύτερο για τον ίδιο να μην πάρει καμία απόφαση. Έκρυψε το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Γιατί το πρόβλημα για τον κ. Μητσοτάκη δεν είναι η κατάσταση στο ποδόσφαιρο. Το πραγματικό πρόβλημα γι’ αυτόν είναι πως περισσότεροι από ένας εσωκομματικοί ή οικονομικοί παράγοντες πιστεύουν ότι αυτοί κυβερνούν τον τόπο και όχι ο ίδιος. Ότι αυτοί απλά τον τοποθέτησαν πρωθυπουργό, ανταλλάσσοντας υποσχέσεις με ισχύ ήδη από τις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ και σε όλο το μετέπειτα διάστημα.
Η κρίση του ποδοσφαίρου είναι πολιτική κρίση. Είναι τα απόκρυφα ευαγγέλια, τα «σώβρακα και φανέλες» του συστήματος της ΝΔ. Είναι κρίση λειτουργίας της κυβέρνησης, σε μια περίοδο που πρέπει να πάρει κρίσιμες αποφάσεις σε μια σειρά από ζητήματα, όπως την οικονομική, την εξωτερική και την αμυντική πολιτική.
Για να λύσεις ένα πρόβλημα πρέπει να βρεις τη σωστή ερώτηση. Και μία είναι η ερώτηση που ζητάει απάντηση από τις αρχές της εβδομάδας: ποιος είναι ο πραγματικός πρωθυπουργός της Ελλάδας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου